Koniec i początek.

Blog został zawieszony bez takiej informacjii. Teraz zostaje wznowiony  wszystkie konie zostaną skasowane ,więc potrzebny nabór!
Zapraszam Alfa

Od Robin CD Jackson

Bolało mnie kopyto, ale starałam się, żeby nikt się nie dowiedział.
-Nic ci nie jest?
-Nie.
-To dobrze. Zaprowadzę cię gdzieś.- powiedział i założył mi chustę na oczy.
Po pewnym czasie znaleźliśmy się tutaj:

Jackson?

Od Hermesa CD Kaskada

Uśmiechnąłem się lekko.
- Nie ma powodu. Tak se chodze - powiedziałem.
Zgromiła mnie wzrokiem.
- Noooooo, dobra. Tak na prawde to kiedyś byłem muchą i lubiłem miód, a ty pachniesz jak miód i mnie przyciągasz - roześmiałem się.
Kaskada westchnęła. Wciagnałem powietrze i powiedziałem już na poważnie:
- Chcę zobaczyć czy kiedyś mi wybaczysz...

Kaskada?

Inne

Ja, razem z moją koleżanką Nutelka345 (Hermes) założyłyśmy bloga - Universytet Golden Hooves. Serdecznie zapraszam na tego bloga, by dowiedzieć się więcej. Link:http://universytetgoldenhooves.blogspot.com/
Zapraszam
                           Alfa Loca

Od Kaskady CD Hermes

- Dlaczego on za mną łazi jak jakaś przylepa?- myślałam patrząc  na niego przymrużonymi oczami.  Hermes nie patrzył na mnie, patrzył w ziemię.  To było dziwne uczucie.
- On się mnie boi?- pomyślałam.  Postanowiłam wstać. On też wstał. Chciałam usłyszeć od niego jedno ,, Po co on za mną chodzi? Dlaczego?" To był klucz w tej wielkiej grze. A ta cała gra też była zagadką. Postanowiłam zapytać go pytaniem klucza:
- Po co za mną chodzisz? Jest jakiś powód? Jest coś o czym nie wiem - pytałam bardzo twardo nie było w tych pytaniach ani jednego miękkiego słowa.

Hermes? Dlaczego?

Od Hermesa CD Kaskada

Kaskada odeszła.... Niewiem, obrażona? Szła prosto przed siebie, wpatrując się w ziemię. Patrzyłem na nią. Zdziwiło mnie to, że jeszcze nie wpadła na drzewo idąc przez las. Szła, szła i szła, a mój wzrok ciągle ją pilnował. Później straciłem ją z widoku. Były dwie opcje: stać, gdzie stałem i nie iść za nią albo pójść za nią niepostrzeżenie. Strasznie ciekawiło mnie gdzie idzie, ale też nie chciałem jej kolejny raz zdenerwować. Już dużo przeze mnie cierpiała. Jednak ciekawość wzięła w górę. Poszedłem za nią. Starałem się chodzić jak najciszej. Kaskada szła prosto przez las. Po upływie 5 minut wyszła z lasu, a ja za Kaskadą. Moim oczom ukazała się Rzeka Prawdy. Nigdy tam nie byłem. Klacz szybko pokłusowała nad rzekę. Ja postanowiłem zostać w lesie. Kaskada usiadła nad rzeką i coś do niej wyszeptała. Później wpatrywała się w nią jak zahipnotyzowana. Nagle oderwała wzrok od tafli wody i ze strachem w oczach pogalopowała spowrotem do lasu. Na szczęście w ostatniej chwili ukryłem się za jakimś krzakiem. Kaskada usiadła pod drzewem. Wyjrzałem zza krzaka. Chciałem do niej podejść i powiedzieć jej coś co by zmieniło naszą obecna sytuację. Ale co?
Może i mówiła mi, że wybaczyła, ale w duchu wiem że nie wybaczyła. Dalej nosi tą traumę w sercu. Chciałbym, żeby kiedyś wybaczyła mi. Nie myśląc wyszedłem zza krzaka i usiadłem obok niej. Podniosła lekko głowę i spojrzała na mnie. Wpatrywała się w moje oczy. Ja bałem się to zrobić. Sporzeć jej w oczy. Bałem się, że jeśli w nie spojrze, zobacze w nich nienawiść.

Kaskada?

Od Demona CD Robin

- Dobrze biorę winę na siebie. Mogłem nie odchodzić od brzegu.-
- Mamo Gejzer długo będzie chory?- zapytała Annabeth
- Za kilka dni wyzdrowieje.- uśmiechnęła się krzywo Loca
- Dobra dzieciaki  idźcie do pokoju.- powiedziałem
- Dobrze.-
Siedzieliśmy w pokoju Loca  stała nad śpiącym Gejzerem.  Po jakimś czasie Gejzer po wolu otworzył oczy.

Robin?